De laatste voorbereidingen voor Canada

De belangrijkste papieren liggen klaar voor de reis, zoals de passagierslijst van de SS Maasdam van 6 juli 1968. Tussen de papieren bij mijn moeder vond ik ook nog een menukaart van 14 juli 1968 van de boot. Ze vertelde mij dat het luxueus was op de boot. Op het menu heeft of mijn zus of ik iets gekrabbeld. Lezen kan ik het niet.

Wat ik mij herinner van de reis zelf is weinig. Ik weet dat we bruinvissen zagen en dat mijn zus zeeziek was. Eén van de passagiers van de boot vertelde mij dat het inderdaad een dag heel slecht weer was, maar dat het personeel van de boot heel goed voor de passagiers zorgde. Veel mensen lagen die op het dek en kregen dekentjes om zich warm te houden.

Voor de documentaire heb ik mijn moeder geïnterviewd. Ze denkt met veel plezier terug aan Canada. Ook mijn zus en ik hebben alleen maar goeie herinneringen. Dat we gingen schaatsen op het meer aan de overkant van ons appartement, sprinkhanen vangen op het veldje achter ons appartement en donuts halen ergens op een plein.

Ook vertelde mijn moeder dat het eind jaren ’60 een slechte tijd was om werk te vinden. Mijn vader heeft twee banen gehad als architect, maar beide bedrijven gingen failliet. Hij heeft vervolgens met zijn vader gebeld om na te vragen hoe de situatie in Nederland was. Niet veel later zijn we dus teruggegaan. Ik heb zelf weinig meegekregen van die crisis. Wel herinner ik mij dat mijn vader zei: ‘Als ik binnen twee weken geen baan vind, dan gaan we terug naar Nederland.’. Of ik dat erg vond weet ik niet meer.

Ik ben zo nieuwsgierig naar hoe het de andere emigranten is vergaan, maar ik moet nog even wachten. Nu nog verder inpakken en als we dan gesetteld zijn in Toronto verder afspraken maken en mijn eerste ontmoeting met een leeftijdsgenoot en haar moeder die in Canada zijn gebleven.

• Canada, documentaire fotografie, Emigratie, Utrecht
• 3 mei 2018