Show Menu

Vertrek naar Canada

Ik kijk een beetje vertwijfeld op deze foto vind ik. Wist ik maar wat ik toen dacht, maar ik kan het mij niet herinneren. Misschien vond ik het wel allemaal gedoe. Dat we in zo’n klein hokje zaten en dat een oom foto’s van ons ging maken. Misschien besefte ik helemaal niet wat we gingen doen of misschien besefte ik het mij maar al te goed en vond ik het doodeng. Ik zal er nooit achter komen wat ik hier toen dacht. Ik kan het alleen maar proberen af te lezen van mijn gezicht.

Feit is dat we hier in een cabine zitten van de SS Maasdam, de emigratieboot van de Holland America Line. Het is 6 juli 1968. Mijn vader wilde heel graag emigreren naar Canada. Waarom heb ik hem nooit gevraagd en ik kan het ook niet meer vragen, maar ik vermoed dat het avontuur lonkte en dat hij een nieuw leven wilde op te bouwen in een ander land. Mijn moeder en zus stralen op deze foto en mijn vader kijkt ook blij. Zij hebben er kennelijk heel veel zin in.

Ik was 5 jaar oud en mijn zus 7. We woonden in Wageningen bovenop de Wageningseberg in een houten noodwoning. Ik denk dat we het niet breed hadden, maar redelijk konden rondkomen. Mijn vader was architect en mijn moeder was ambtenaar, maar werd na haar huwelijk ontslagen. Zo ging dat vroeger. Als je als vrouw trouwde werd je ontslagen.

Ik heb goeie herinneringen aan Wageningen. Maar goed terug naar die boot. Waarom gingen we emigreren, en waarom 9 dagen op een boot in plaats van vliegen? En de belangrijkste vraag; waarom zijn we na ruim twee jaar Canada weer teruggegaan naar Nederland?

De komende twee maanden ga ik op onderzoek uit. Nu kan het. Mijn zonen zijn volwassen en blijven thuis. Vrienden gaan in ons huis zitten en genieten van Utrecht. En ik ga deze keer met een brede glimlach met het vliegtuig naar Canada. Ik heb de passagierslijst van de SS Maasdam en nog wat namen van vrienden doorgekregen van mijn moeder. Veel van de passagiers op de boot zijn wel in Canada gebleven. Ik ga ze filmen en fotograferen. Op deze blog is mijn zoektocht te volgen en hopelijk aan het eind van de reis is het terug te zien in een documentaire. Ik ben benieuwd of Canada nog steeds vertrouwd voelt. Ik ga er achter komen!

 

 

%d bloggers liken dit: